ย้อนหลังไป1992 ตอนนั้นน่าจะเรียน ม2 ที่โรงเรียนสาธิตมอดินเเดง มหาวิทยาลัยขอนเเก่น หลังเลิกเรียนทุกๆวันจะไปขอชมปลาที่บนดาดฟ้าบ้านพี่เฒ่า พี่เฒ่าคืออาจารย์สอนเลี้ยงปลาทองคนเเรก สมัยก่อนเลี้ยงปลาทองไม่ได้ซื้ออาหารเม็ดเหมือนทุกวันนี้นะครับ ก็เพราะอาจารย์เฒ่านี่หล่ะครับ ไปหาทีไร เเกจะจะมีกะละมังใส่ลูกนํ้าไว้หลายๆกะละมังเลยครับ ปลาเเกก็จะตัวอ้วนๆสมบูรณ์มากๆ ได้รู้จักปลาทองสิงห์ญี่ปุ่นตัวเเรกก็บนดาดฟ้าบ้านพี่เฒ่า
หลังจากรู้จักพี่เฒ่าได้สักพัก เราก็มีกระชอนตักลูกนั้าที่เอามาต่อด้วยไม้กวาดหยักไย่ให้มันยาวขึ้นเป็นของตัวเอง เพื่อที่จะไปตักลูกนั้าตามคลองนั้าเสียต่างๆ เหมือนที่พี่เฒ่าทํา สมัยนั้นลูกนํ้าเยอะมากๆ ปลากินก็ไม่ทัน เเต่ก็ขยันไปตักทุกวัน
พี่เฒ่าเพาะปลาทองได้เยอะมากๆ เเกจะเลี้ยงปลาได้เยอะมากๆบนดาดฟ้าตึกเเถวห้องเดียว เราก็ได้เรียนรู้จักสายพันธุ์ปลาทอง, การเพาะปลาทอง, การคัดปลาทอง, เเละพัฒนาการของการเจริญเติบโตของปลาทองที่นี่. พี่เฒ่าเป็นคนที่เลี้ยงปลาทองได้โตเร็วมากๆ เเกจะเอาปลาที่เคยให้ดูแล้วเมื่อ7-10วันก่อน เเล้วถามว่าจําปลาตัวนี้ได้มั๊ย เเน่นอนหล่ะว่าจําเเทบไม่ได้ เพราะมันโตเเละสวยขึ้นมากๆ เหมือนปลาคนละตัวกันเลยทีเดียวในสายตามือใหม่หัดเลี้ยงอย่างเราในสมัยนั้น เเละเรื่องนี้หล่ะคือเเรงบัลดาลใจให้เราเลี้ยงปลาทองสิงห์ญี่ปุ่นมาจนทุกวันนี้ พี่เฒ่ามีปลาสวยๆให้ดูพัฒนาการตลอด มันทําให้เราหลงใหลปลาทองเป็นอันมาก เพราะมันสวยขึ้นผิดหูผิดตาในเวลาอันสั้น พี่เฒ่าจะคัดปลาให้ดูว่าเเบบไหนสวย เเบบไหนไม่สวย ปลาสวยเป็นยังไง.
